Het leren van een nieuwe taal is voor een groot deel van de Nederlanders lastig. Hoewel je merkt dat je de ene taal sneller leert dan de ander, blijft het vooral grammaticaal gezien een lastige klus om een vreemde taal volledig onder de knie te krijgen. Neem bijvoorbeeld het Frans: deze taal bestaat uit heel wat haken en ogen en is daardoor lastig om vloeiend te leren.
Waar Nederlanders bijvoorbeeld erg goed zijn in het spreken en begrijpen van Engels zit dat met de Franse taal net even anders. Maar wat nou als je al een hele tijd bezig bent met het leren van Frans en je nog steeds de fout in gaat door een aantal veelgemaakte fouten? In dit artikel zoomen we verder in op deze veelgemaakte vertaalfouten in het Frans door Nederlanders zodat je dat deel van de Franse taal in ieder geval goed onder de knie krijgt.
Lidwoorden op de verkeerde manier toepassen in het Frans
Waar we in Nederland gebruikmaken van lidwoorden zonder daarbij constant te hoeven kijken naar het geslacht van het woord waarvoor het lidwoord gebruikt gaat worden, is het geslacht van een woord in het Frans wél van groot belang. Het verkeerd lezen en toepassen van de Franse lidwoorden ‘le’ en ‘la’ is een fout die veel voorkomt en die kan leiden tot verschillende problemen in het Frans.
Naast het gebruik van een verkeerd lidwoord kun je op deze manier een verkeerd bijvoeglijk naamwoord gebruiken. Een Franstalig persoon begrijpt vervolgens niet goed waar je het over hebt. Wat je hieraan kunt doen? Simpel: actief aan de slag gaan met het leren van Frans en waar nodig opzoeken welk geslacht een woord heeft. We moeten toegeven dat dit absoluut niet eenvoudig is, maar wanneer je je onderdompelt in de Franse taal is de kans klein dat je hier uiteindelijk nog fouten mee maakt.
Werkwoorden op de verkeerde manier vervoegen in het Frans
Een ander onderdeel van de Franse taal waarbij het vaak fout gaat bij Nederlanders is het vervoegen van werkwoorden. Hoewel we dat in het Nederlands ook doen (denk maar aan ‘ik werk, hij werkt, wij werken’), moet je weten dat dat in het Frans dus ook gewoon gebeurt. Toch zien we dat Nederlanders dit soms niet doen of dat ze werkwoorden op een verkeerde manier vervoegen. In het Frans zijn er veel meer vervoegingen dan in Nederlanders en veel mensen in Nederland hebben moeite om de juiste vorm te kiezen.
Dat geldt met name voor werkwoorden die in de onvoltooid verleden tijd en de voltooid verleden tijd moeten worden vervoegd. Net als bij het bepalen van het geslacht van een Frans woord om zo het juiste lidwoord toe te passen, geldt bij het vervoegen van werkwoorden in deze taal dat je moet oefenen, oefenen en nog eens oefenen. Je moet de basis van de Franse werkwoordspelling onder de knie hebben om dit op de juiste manier te doen. Dat is niet bijzonder moeilijk, maar vergt wel de nodige oefening.
Verkeerde werkwoord in de Franse taal gebruiken
Over werkwoorden gesproken: veel Nederlanders maken gebruik van de verkeerde werkwoorden wanneer ze in het Frans praten of schrijven. In de Franse taal zijn er veel woorden die op elkaar lijken wat betreft de betekenis. De kans is dus groot dat je een werkwoord kiest waarvan je zelf denkt dat de betekenis de juiste is, terwijl een Fransman je absoluut niet begrijpt. Een van de meest gemaakte fouten is bijvoorbeeld het gebruik van het woord ‘voir’ en ‘regarder’. Beide werkwoorden worden vertaald als een vorm van ‘kijken’, maar ze verschillen qua betekenis toch echt van elkaar.
‘Regarder’ is bijvoorbeeld een actieve vorm van bekijken en wordt gebruikt in een actieve zin zoals ‘je regarde la télé’ (ik ben tv aan het kijken). Het werkwoord ‘voir’ wordt daarentegen gebruikt als een passief werkwoord en betekent ‘zien’. Zo gebruik je dat woord bijvoorbeeld als volgt ‘je vois la télé’ (ik zie de tv). Daarmee geef je aan dat je de tv ziet en niet zozeer dat je naar een tv-programma kijkt. Andere werkwoorden waarbij dit vaak misgaat, zijn ‘parler’ en ‘dire’. ‘Parler’ betekent praten en ‘dire’ betekent zeggen.
Valse vrienden in de Franse taal: gelijkenissen met Nederlands
Tot slot een veelgemaakte fout die te maken heeft met woorden die in beide talen op elkaar lijken, maar die een totaal andere betekenis hebben. Dit worden ook wel valse vrienden genoemd, omdat je denkt dat ze hetzelfde betekenen terwijl dat dus niet zo is. We zien namelijk vaak dat woorden in een andere taal die gelijkenissen vertonen met woorden in het Nederlands hetzelfde betekenen. In het Frans gaat dit echter nogal eens mis. Kijk bijvoorbeeld maar eens naar het Franse woord ‘ordinaire’. Dit woord spreek je hetzelfde uit als het Nederlandse woord ‘ordinair’. Toch hebben ze verschillende betekenissen.
Waar ordinair in het Nederlands zoiets betekent als ‘onbeleefd’ of ‘asociaal’, betekent ‘ordinaire’ in het Frans ‘alledaags’ of ‘normaal’. Dat is dus een totaal andere betekenis waar je flink mee de mist in kunt gaan wanneer je de Nederlandse betekenis toepast in het Frans. Er zijn nog meer van dit soort valse vrienden in het Frans te vinden die een andere betekenis hebben dan het gelijksoortige woord in het Nederlands. Denk bijvoorbeeld aan de onderstaande woorden:
- Het Franse woord balance betekent in het Frans ‘weegschaal’, maar wordt in de Nederlandse uitspraak gebruikt als een ander woord voor ‘evenwicht’.
- Spreek je office in het Frans uit? Dan zeg je ‘bijkeuken’, terwijl dat in het Nederlands een kantoor betekent.
- Het Franse woord milieu is in het Frans ‘midden’ terwijl we in het Nederlands hetzelfde woord gebruiken voor het milieu.
- Ook grappig: in het Frans is délicatesse ‘fijngevoeligheid’, terwijl dat in het Nederlands een lekkernij is.
- Hebben we het tot slot in het Frans over een banque dan hebben we het over een bank waar je geld opslaat. In het Nederlands is dit woord een bank om op te zitten.
